زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

سوره عصر





سوره عصر، یکصد و سومین سوره قرآن کریم می باشد و در مکه نازل شده است.


۱ - وجه تسمیه



خداوند در نخستین آیه این سوره به «عصر» قسم یاد کرده است، و به همین دلیل هم «عصر» نامیده شده است. سوره در جواب این قسم، به خلاصه‌ای از معارف قرآن اشاره می‌کند، و تمامی معارف قرآنی و مقاصد مختلف آن را که عبارتند از: ایمان، عمل صالح، حق و صبر، در کوتاه‌ترین بیان خلاصه کرده،

۲ - مراد از عصر



درباره مراد از عصر که بدان قسم یاد شده، نظرات مختلفی بیان شده است، هم چون:

۱. از نظر مضمونی که دو آیه بعد از والعصر دارند، مناسب تر آن است که منظور از عصر، عصر ظهور رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم باشد، که عصر طلوع اسلام بر افق مجتمع بشری، و ظهور و غلبه حق بر باطل است، چون مضمون دو آیه بعد این است که خسران نوع انسان را فراگیر است و تنها کسانی را فرا نمی‌گیرد که از حق پیروی نموده، و در برابر آن صبر کنند، و این اقلیت عبارتند از کسانی که به خدا و روز جزا ایمان آورده و عمل صالح کنند.
۲. مراد از عصر، وقت عصر، یعنی آخر روز است، چون این وقت دلالت دارد بر تدبیر ربوبی که روز را می‌برد و شب را می‌آورد، و قدرت و سلطنت را از سلطان روز یعنی خورشید سلب می‌کند.
۳. مراد نماز عصر است، که نماز وسطی است که از همه نمازهای یومیه فضیلت بیش تری دارد.
۴. مراد شب و روز است، که در اصطلاح به آنها عصران گفته می‌شود.
۵. منظور از عصر دهر است، که در آن عجائبی وجود دارد، که بر قدرت ربوبی دلالت دارد.
۶. در بعضی از روایات آمده که منظور، عصر ظهور مهدی علیه‌السّلام است که در آن عصر حق بر باطل به طور کامل غلبه کند.


۳ - ویژگی‌های سوره




۱. سه آیه، چهارده کلمه و ۷۳ یا ۶۸ حرف دارد.
۲. در ترتیب نزول، سیزدهمین و در قرآن کریم یکصد و سومین سوره است.
۳. پس از سوره انشراح و پیش از هجرت در مکه نازل شد. گرچه برخی آن را مدنی دانسته‌اند؛ ولی قول نخست، مشهور و درست تر است.
۴. از سوره‌های مفصل و از نوع قصار آن است.
۵. بیست و سومین و آخرین سوره‌ای است که با سوگند آغاز می‌شود.
۶. برخی گفته‌اند آیه ((ان الانسان لفی خسر)) با استثنای بعدش ((الا الذین آمنوا) …) ( نسخ شده است؛ که چندان صحیح نیست.)


۴ - محتوای سوره




۱. سوگند به عصر؛
۲. ایمان و عمل صالح، عامل نجات انسان‌ها از زیانکاری و خسران؛
۳. اشاعه فرهنگ صبر و استقامت در جامعه.
[۲] هاشم زاده هریسی، هاشم، ۱۳۱۷، شناخت سوره‌های قرآن، ص۵۹۵.
[۵] جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، ج۱، ص۳۱۵.
[۷] رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۵۹۰.


۵ - کاربرد فقهی



از آن در باب صلات سخن گفته‌اند.

۶ - استحباب



قرائت سوره عصر در نمازهای نافله مستحب است.
[۸] کشف الغطاء، ج۳، ص۴۷۸.
از امام صادق علیه السّلام روایت شده که فرمود: «هر کس سوره عصر را در نمازهای مستحب تلاوت کند خداوند او را در روز قیامت با چهره نورانی، خندان و شادمان بر می‌انگیزد تا وارد بهشت گردد».

۷ - در نماز



خواندن سوره‌های عصر، نصر و کوثر در رکعت دوم نماز شفع
[۱۰] کشف الغطاء، ج۳، ص۴۸۱.
( نماز شب ) و تلاوت سوره عصر در پایان خطبه نخست نماز جمعه وارد شده است.

۸ - پانویس


 
۱. طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص۳۵۵.    
۲. هاشم زاده هریسی، هاشم، ۱۳۱۷، شناخت سوره‌های قرآن، ص۵۹۵.
۳. فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، ۷۲۹ - ۸۱۷ق، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، ص۵۴۲.    
۴. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۹۳.    
۵. جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، ج۱، ص۳۱۵.
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۲۸۹.    
۷. رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۵۹۰.
۸. کشف الغطاء، ج۳، ص۴۷۸.
۹. وسائل الشیعة، ج۶، ص۱۴۷.    
۱۰. کشف الغطاء، ج۳، ص۴۸۱.
۱۱. الکافی (کلینی)، ج۸، ص۱۷۵.    
۱۲. وسائل الشیعة، ج۷، ص۳۴۳-۳۴۴.    


۹ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۵، ص۳۹۰، برگرفته از مقاله«سوره عصر».    
فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «سوره عصر».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.